Onvergetelijk weekendje Hogsback
Door: Hilde
Blijf op de hoogte en volg Hilde
08 Juni 2016 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Hallo!
Sorry voor de vertraging, ik was nogal druk met van alles en nog wat. Maar beter laat dan nooit! En deze update is ook echt heel leuk, al zeg ik het zelf.
Afgelopen vrijdag zijn we na mijn les met z'n vijfen richting Hogsback vertrokken in de Hyandai Accent. Eenmaal aangekomen in Hogsback bleek dat er een boom op een van de electriciteits lijnen was gevallen, waardoor het hele dorp geen stroom had. Dat is op zich helemaal geen probleem want dat geeft heel veel sfeer en gezelligheid. Maar wij kwamen daar aan tegen etenstijd dus wij wilden graag ergens een hapje eten.. Dus op aanraden van het hostel reden we richting de Edge. Daar zijn we er ook achtergekomen dat onverharde wegen daar echt heel veel gaten en grote keien hebben, en dan met zo'n klein autootje er over heen.. Interessante rit was het zeker! De Edge bleek dicht te zijn aangezien ze geen stroom hadden, dus toen zijn we maar weer terug gereden. Toen kwamen we langs een restaurantje dat The Lighthouse heet, en zij hadden een generator! Daar hebben we lekker een hapje gegeten, met beperkte keus helaas aangezien ze spaarzaam met de electriciteit om moesten gaan maar heerlijke avond! Halverwege de avond kwam de electriciteit ook alweer terug. Het was natuurlijk 3 juni die vrijdag, en 4 juni is mijn verjaardag. Dus dat moest natuurlijk goed ingeluid worden in het barretje van ons hostel. Super gezellig plekje was het, en we hebben lekker wat drankjes gedaan en 30 seconds gespeeld. Echt enorm gelachen met z'n allen, super gezellig! Toen de klok eenmaal 12 uur sloeg begonnen al mijn vrienden voor me te zingen, en hadden ze een flesje wijn gehaald bij de bar om op mijn verjaardag te proosten. Super lief! Een perfect begin van mijn vakantie. Leuke mensen om mijn heen, een gezellige bar met echt een prachtige omgeving, wat wil je nog meer?! Nou bijvoorbeeld een bed vol met ballonnen? Check! Echt enorm gelachen toen ik de kamer weer binnen kwam, en ze hebben nog een liedje voor me gezongen ook! Ik heb echt een onvergetelijke avond gehad, bedankt aan iedereen!
Bij het ontbijt op zaterdag kwam het keukenpersoneel mijn kommetje yoghurt al zingend brengen. Zo leuk! Ik had zelfs een taartje gekregen met kaarsjes erin! Verder zijn we die zaterdag lekker actief bezig gegaan! We zijn aan het eind van de ochtend begonnen met een hike door het bos daar van ongeveer 3 uur. Toen we het terrein van de hostel af wilden lopen kwam de hond met ons mee. Wij helemaal verbaasd, want wij vroegen ons af wat die hond aan het doen was. Nog geen seconde later kwam het baasje al naar ons toe om te vertellen dat de hond graag met ons mee wil lopen, en dat we wel even goed moesten opletten onderweg aangezien hij het vee nog wel eens aan wil vallen of wil blaffen naar mensen. Naja, dus daar begon onze hike met de hond! Verder wisten we helemaal niks van het beestje, geen naam of iets dergelijks. Dus wij maar random namen roepen om te kijken waar ze op reageerde, maar met weinig succes. Uiteindelijk hebben we maar gekozen om haar Sara te noemen. Wat was het een prachtige hike zeg! Langs 3 watervallen gekomen. Het bos is echt magnifiek, zo ontzettend mooi! Overal aapjes te zien, geweldig! De hond leidde ons de weg, dus de kaart hadden we ook niet meer nodig. De terugweg was gedeeltelijk over een gewone weg waar we een paar aparte mannetjes zijn tegengekomen, maar op zo'n moment was het echt enorm fijn dat we die hond bij ons hadden. Ze liet ons toch wat veiliger voelen. Na de prachtige wandeling, wilden we graag ergens een kopje koffie drinken. Dus we liepen een restaurantje naar binnen maar die vrouw viel direct tegen ons uit dat we niet met die hond moesten lopen zonder riem. Naja prima, dan gaan we lekker verder! De hond weer terug gebracht, en toen kwamen we ook achter haar echte naam: Clipper. Lijkt niet eens op Sara haha, maar voor ons is ze nog steeds Sara!
We wilden die dag rond 3 uur eigenlijk gaan abseilen van de Madonna waterval van 35 meter hoog, maar omdat het zo mistig was ging dat helaas niet door. Dus we hebben de afspraak maar verplaatst naar zondag. Die middag zijn we nog wel naar het bekende bad gegaan die op het randje van een berg staat. Ze hadden voor ons wat hout gestookt zodat we het bad konden vullen met warm water, waar Rachel en Dafne van hebben genoten! 100 foto's later werd het ons toch iets te koud en zijn we weer terug gegaan naar de kamer om eventjes om te kleden. Uiteindelijk zijn we gaan eten bij Butterfly Bistro. Ze hadden speciaalbier!!!! Die IPA, wat heb ik ervan genoten zeg. Och man, goddelijk! En dat op mijn verjaardag, heerlijk! Hebben er maar twee extra gekocht om er later nog een keer van te kunnen genieten. Die avond hebben we verder nog lekker een drankje gedaan en zijn we vroeg gaan slapen.
Zondag zijn we lekker vroeg opgestaan, want we moesten om 10 uur uitchecken. Er bleek nog een boomhut te zijn op het terrein van 15m hoog die je kon beklimmen met een gammele trap, en tsja dat klinkt natuurlijk als een uitdaging. Dus Dafne, Rachel en ik zijn op zoek gegaan naar die boomhut en we hebben heel heldhaftig de vreemde trappetjes beklommen. Het was echt raar, aangezien sommige treden misten was het best wel een beetje spannend. Maar eenmaal boven was het uitzicht echt zo mooi, het was het zeker waard! Daarna hebben we Laura en Rachel richting het paardrijden gebracht en ik ben met Dafne en Thera richting het labyrint gegaan bij de Edge. Uiteindelijk stelde het weinig voor maar het was wel leuk om te zien! Eigenlijk wilden we naar een andere waterval maar daar mochten we niet heen rijden met de auto dus dat ging over. Thera zit namelijk met een manke poot want die had zich verstapt tijdens het hiken, dus richting de waterval lopen was niet echt een optie. We hadden om half 1 de afspraak om te gaan abseilen. Daarvoor hebben we snel even een broodje gegeten en toen zijn Dafne en ik die kant op gereden. Op een gegeven moment lag er een boom op de weg, dus hebben we het laatste stukje gewandeld. Jeetjemina, die waterval is hoog zeg als je daar bovenop staat! Hoogtevrees helpt dan ook niet helemaal natuurlijk, maar goed daar laten we ons niet door tegenhouden! Na een duidelijke uitleg van die vrouw, is Dafne eerst naar beneden gegaan. Ik ben daarna gegaan want vond het best wel een beetje spannend. Het moment dat je op het randje staat en je jezelf achterover moet laten vallen zodat je horizontaal komt te staan, poe hé! Pittig. Eenmaal over dat randje was het echt genieten. Je kon de waterval bijna aanraken naast je, en dan het uitzicht nog. WOW! Mochten jullie nog een keer in de buurt zijn dan moet je dit echt doen! Het is echt zo gigantisch mooi. En ik ben gewoon heel bij de finish gekomen! Ben wel enorm benieuwd naar de foto's want ik weet niet of ik wil weten wat voor gekke bekken ik heb getrokken haha. Maar daar komen we vanzelf achter. Het was echt een unieke ervaring en ik merk dat ik mijn hoogtevrees steeds meer onder controle begin te krijgen. Super fijn!
Na het abseilen zijn we Thera, Laura en Rachel op gaan halen en zijn we terug richting Port Alfred gegaan. Rocky road natuurlijk maar wel super leuk om over te rijden! En toen waren we weer terug in ons pittoreske schuurtje, back to reality! Maar echt, dit weekend was zo fijn. Een onvergetelijke reis en een onvergetelijke verjaardag. Zo enorm genoten!
Nu weer flink aan de bak voor school en ons HRP verslag. Maar dit weekend heeft me veel energie gegeven en we gaan er weer voor! Dat de laatste weken maar goed mogen gaan en we nog veel kunnen genieten! Komend weekend komt dat wel goed. Vrijdag gaan Thera en ik naar het hotel hier dat bij de Spa hoort om daar een nachtje te verblijven en de volgende dag een ontspannende massage te krijgen. Zin in!!
Tot volgende week!
Hilde
Sorry voor de vertraging, ik was nogal druk met van alles en nog wat. Maar beter laat dan nooit! En deze update is ook echt heel leuk, al zeg ik het zelf.
Afgelopen vrijdag zijn we na mijn les met z'n vijfen richting Hogsback vertrokken in de Hyandai Accent. Eenmaal aangekomen in Hogsback bleek dat er een boom op een van de electriciteits lijnen was gevallen, waardoor het hele dorp geen stroom had. Dat is op zich helemaal geen probleem want dat geeft heel veel sfeer en gezelligheid. Maar wij kwamen daar aan tegen etenstijd dus wij wilden graag ergens een hapje eten.. Dus op aanraden van het hostel reden we richting de Edge. Daar zijn we er ook achtergekomen dat onverharde wegen daar echt heel veel gaten en grote keien hebben, en dan met zo'n klein autootje er over heen.. Interessante rit was het zeker! De Edge bleek dicht te zijn aangezien ze geen stroom hadden, dus toen zijn we maar weer terug gereden. Toen kwamen we langs een restaurantje dat The Lighthouse heet, en zij hadden een generator! Daar hebben we lekker een hapje gegeten, met beperkte keus helaas aangezien ze spaarzaam met de electriciteit om moesten gaan maar heerlijke avond! Halverwege de avond kwam de electriciteit ook alweer terug. Het was natuurlijk 3 juni die vrijdag, en 4 juni is mijn verjaardag. Dus dat moest natuurlijk goed ingeluid worden in het barretje van ons hostel. Super gezellig plekje was het, en we hebben lekker wat drankjes gedaan en 30 seconds gespeeld. Echt enorm gelachen met z'n allen, super gezellig! Toen de klok eenmaal 12 uur sloeg begonnen al mijn vrienden voor me te zingen, en hadden ze een flesje wijn gehaald bij de bar om op mijn verjaardag te proosten. Super lief! Een perfect begin van mijn vakantie. Leuke mensen om mijn heen, een gezellige bar met echt een prachtige omgeving, wat wil je nog meer?! Nou bijvoorbeeld een bed vol met ballonnen? Check! Echt enorm gelachen toen ik de kamer weer binnen kwam, en ze hebben nog een liedje voor me gezongen ook! Ik heb echt een onvergetelijke avond gehad, bedankt aan iedereen!
Bij het ontbijt op zaterdag kwam het keukenpersoneel mijn kommetje yoghurt al zingend brengen. Zo leuk! Ik had zelfs een taartje gekregen met kaarsjes erin! Verder zijn we die zaterdag lekker actief bezig gegaan! We zijn aan het eind van de ochtend begonnen met een hike door het bos daar van ongeveer 3 uur. Toen we het terrein van de hostel af wilden lopen kwam de hond met ons mee. Wij helemaal verbaasd, want wij vroegen ons af wat die hond aan het doen was. Nog geen seconde later kwam het baasje al naar ons toe om te vertellen dat de hond graag met ons mee wil lopen, en dat we wel even goed moesten opletten onderweg aangezien hij het vee nog wel eens aan wil vallen of wil blaffen naar mensen. Naja, dus daar begon onze hike met de hond! Verder wisten we helemaal niks van het beestje, geen naam of iets dergelijks. Dus wij maar random namen roepen om te kijken waar ze op reageerde, maar met weinig succes. Uiteindelijk hebben we maar gekozen om haar Sara te noemen. Wat was het een prachtige hike zeg! Langs 3 watervallen gekomen. Het bos is echt magnifiek, zo ontzettend mooi! Overal aapjes te zien, geweldig! De hond leidde ons de weg, dus de kaart hadden we ook niet meer nodig. De terugweg was gedeeltelijk over een gewone weg waar we een paar aparte mannetjes zijn tegengekomen, maar op zo'n moment was het echt enorm fijn dat we die hond bij ons hadden. Ze liet ons toch wat veiliger voelen. Na de prachtige wandeling, wilden we graag ergens een kopje koffie drinken. Dus we liepen een restaurantje naar binnen maar die vrouw viel direct tegen ons uit dat we niet met die hond moesten lopen zonder riem. Naja prima, dan gaan we lekker verder! De hond weer terug gebracht, en toen kwamen we ook achter haar echte naam: Clipper. Lijkt niet eens op Sara haha, maar voor ons is ze nog steeds Sara!
We wilden die dag rond 3 uur eigenlijk gaan abseilen van de Madonna waterval van 35 meter hoog, maar omdat het zo mistig was ging dat helaas niet door. Dus we hebben de afspraak maar verplaatst naar zondag. Die middag zijn we nog wel naar het bekende bad gegaan die op het randje van een berg staat. Ze hadden voor ons wat hout gestookt zodat we het bad konden vullen met warm water, waar Rachel en Dafne van hebben genoten! 100 foto's later werd het ons toch iets te koud en zijn we weer terug gegaan naar de kamer om eventjes om te kleden. Uiteindelijk zijn we gaan eten bij Butterfly Bistro. Ze hadden speciaalbier!!!! Die IPA, wat heb ik ervan genoten zeg. Och man, goddelijk! En dat op mijn verjaardag, heerlijk! Hebben er maar twee extra gekocht om er later nog een keer van te kunnen genieten. Die avond hebben we verder nog lekker een drankje gedaan en zijn we vroeg gaan slapen.
Zondag zijn we lekker vroeg opgestaan, want we moesten om 10 uur uitchecken. Er bleek nog een boomhut te zijn op het terrein van 15m hoog die je kon beklimmen met een gammele trap, en tsja dat klinkt natuurlijk als een uitdaging. Dus Dafne, Rachel en ik zijn op zoek gegaan naar die boomhut en we hebben heel heldhaftig de vreemde trappetjes beklommen. Het was echt raar, aangezien sommige treden misten was het best wel een beetje spannend. Maar eenmaal boven was het uitzicht echt zo mooi, het was het zeker waard! Daarna hebben we Laura en Rachel richting het paardrijden gebracht en ik ben met Dafne en Thera richting het labyrint gegaan bij de Edge. Uiteindelijk stelde het weinig voor maar het was wel leuk om te zien! Eigenlijk wilden we naar een andere waterval maar daar mochten we niet heen rijden met de auto dus dat ging over. Thera zit namelijk met een manke poot want die had zich verstapt tijdens het hiken, dus richting de waterval lopen was niet echt een optie. We hadden om half 1 de afspraak om te gaan abseilen. Daarvoor hebben we snel even een broodje gegeten en toen zijn Dafne en ik die kant op gereden. Op een gegeven moment lag er een boom op de weg, dus hebben we het laatste stukje gewandeld. Jeetjemina, die waterval is hoog zeg als je daar bovenop staat! Hoogtevrees helpt dan ook niet helemaal natuurlijk, maar goed daar laten we ons niet door tegenhouden! Na een duidelijke uitleg van die vrouw, is Dafne eerst naar beneden gegaan. Ik ben daarna gegaan want vond het best wel een beetje spannend. Het moment dat je op het randje staat en je jezelf achterover moet laten vallen zodat je horizontaal komt te staan, poe hé! Pittig. Eenmaal over dat randje was het echt genieten. Je kon de waterval bijna aanraken naast je, en dan het uitzicht nog. WOW! Mochten jullie nog een keer in de buurt zijn dan moet je dit echt doen! Het is echt zo gigantisch mooi. En ik ben gewoon heel bij de finish gekomen! Ben wel enorm benieuwd naar de foto's want ik weet niet of ik wil weten wat voor gekke bekken ik heb getrokken haha. Maar daar komen we vanzelf achter. Het was echt een unieke ervaring en ik merk dat ik mijn hoogtevrees steeds meer onder controle begin te krijgen. Super fijn!
Na het abseilen zijn we Thera, Laura en Rachel op gaan halen en zijn we terug richting Port Alfred gegaan. Rocky road natuurlijk maar wel super leuk om over te rijden! En toen waren we weer terug in ons pittoreske schuurtje, back to reality! Maar echt, dit weekend was zo fijn. Een onvergetelijke reis en een onvergetelijke verjaardag. Zo enorm genoten!
Nu weer flink aan de bak voor school en ons HRP verslag. Maar dit weekend heeft me veel energie gegeven en we gaan er weer voor! Dat de laatste weken maar goed mogen gaan en we nog veel kunnen genieten! Komend weekend komt dat wel goed. Vrijdag gaan Thera en ik naar het hotel hier dat bij de Spa hoort om daar een nachtje te verblijven en de volgende dag een ontspannende massage te krijgen. Zin in!!
Tot volgende week!
Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
